Palto/Gogol

Gogol'un bir arkadaş toplantısında dinlediği, öznesi tüfek olan gerçek bir hikayeden naif mi naif kişiliğinin etkisiyle oldukça etkilenmesi sonucu yazdığı söylenen bu eser, Rus edebiyatını gerçekçiliğe, sıradan baş karakterlere, sade ama güçlü konulara, orta ve alt gelir gruplarına doğru yönlendiriyor.

Dostoyevski'ye "Hepimiz Gogol'un paltosundan çıktık" dedirtecek bu kısacık ama dopdolu eser beni o kadar çok başka esere götürdü ki bazılarını bu kareye sığdırabildim.

Hikayenin sadeliği ve vuruculuğuyla Hemingway'in Yaşlı Adam ve Deniz'ine, bürokrasinin acımasızlığının vurgulanmasıyla Kafka'nın Dava'sına, baş karakter'in kendine yönelik algısıyla  Kafka'nın "Dönüşümü'ne ve  Dostosyevski'nin Yeraltından Notları'na, açlık ve fakirlik vurgularıyla Hamsun'un Açlığı'na ve giyime verilen değerin aşağılık yapısıyla Thoreau'nun Walden'ına gittim bu kısacık eseri okurken.

Mutlaka okunmalı ve anlaşılmalı...Akaki Akakiyevic'leri farkedebildiğimiz günler dileğiyle...