Yaşayacağız Vanya Dayı. Çok uzun günler, boğucu akşamlar geçireceğiz. Alınyazımızın bütün sınavlarına sabırla katlanacağız...
Konusu ve karakterleri oldukça tanıdık ve sade olan bu eseri bu kadar klasikleştiren, ölümsüzleştiren, içerisinde barındırdığı zeka kokan, varoluşu sorgulayan vurucu diyaloglar... Mutsuzluk, amaçsızlık, umutsuzluk ve ahlak sorgusunun yoğun bir biçimde hissedildiği eseri okurken evet ben de kendimi Moskova'da Çehov'dan bir oyun izlermiş gibi hissettim ve heyecanlandım. Bazen kitabın girdiği atmosfer beni umutsuzluğa sürüklese de zekice diyalogları kaçırmamak için pür dikkat okudum ve aklımdan hiç çıkmayacak olan final cümleleri ile gerçekten bu eser yerini haketmiş dedim...Çehov'un diğer eserlerini almak için sabırsızlanıyor ve tiyatro tadında okumalar diliyorum...
Hatırlamalı;
Kederden, öfkeden uyku tutmuyor geceleri! Yaşlılığımın şimdi elde etmeme olanak tanımadığı şeyleri elde edebilecek olduğum zamanı öylesine aptalca harcadığım için...
Görüş denilen şeylerin, kendi başlarına ölü harflerden başka bir şey olmadıklarını unutmamalıydın...Eylemde bulunmak gerekirdi...
Kendisine verilen şeyi çoğaltması için mantıkla, yaratıcı güçle donatılmıştır insan, ama bugüne kadar hep yaratacağına yok etti.
Yaşamaya üşeniyorsunuz sanki!
İnsan geçekten yaşamayınca seraplarla avunur. Ne de olsa tam bir hiçlikten iyidir.
Doğaya, insana dolaysız, temiz, özgür bir yaklaşım kalmamış artık...
Gözü peklik, özgür bir kafa, geniş görüşlülük demektir yetenek...
Can sıkıntısıyla tembellik bulaşıcıdır.
Bence gerçek, niteliği ne olursa olsun, belirsizlik kadar korkunç değildir.
Belirsizlik daha iyi...Ne de olsa umuttur...
Yok asıl deli olan dünya. Sizleri hala üstünde tuttuğu için...
Yaşayacağız Vanya Dayı. Çok uzun günler, boğucu akşamlar geçireceğiz. Alınyazımızın bütün sınavlarına sabırla katlanacağız...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder